Snåsafjella - litt sør for midten av landet.
Ikkje langt frå Snåsa sentrum skulle det liggje ei vasskjelde med namnet «Olavskilden», Olav Haraldsson skulle visstnok ha vore innom her – og kjelda skulle ha…
Grusveg!
Vegen var bra til å byrje med, men etter ei stund byrja den dårlege grusvegen….. I tillegg til at vegen vart dårlegare, kom vi snart til eit skilt som forkynte…
Skilt til Olavskilden
Etter nokre kryss (der vi følgde den breiaste vegen vidare, i mangel av skilting), fann vi endeleg eit skilt som viste vegen til kyrkjestaden Megard med…
Olavskilden
Her hadde vore kyrkje sidan ei god stund før reformasjonen. Kyrkjetradisjonen her var knytt til dyrkinga av Heilag Olav. Dette var ikkje ‘god latin’ etter…
Det går an å drikke her!
Vi var ikkje heilt sikre på kva for lidingar vi skulle bli
kvitt etter å ha smakt på det friske vatnet frå kjelda, men vi har i alle fall prøvd!
kvitt etter å ha smakt på det friske vatnet frå kjelda, men vi har i alle fall prøvd!
Diskret parkeringsplass...
Når vi først hadde betalt bompengar for å kjøre på denne vegen, kunne vi likså godt kjøre vidare og
få full valuta for pengane.
få full valuta for pengane.
Her blir det henta ut tømmer.
Rundt neste sving etter Megard, oppdaga vi at det framleis er nokon som
arbeider i skogen i Trøndelag.
arbeider i skogen i Trøndelag.
Mellomlager
Her vart det tydelegvis teke ut tømmer i store mengder!
Vegstandarden var variabel.
Vegen vidare var ikkje spesielt jamn, og det gjekk både opp og ned bratte kneikar og krappe svingar, men etter ei stund kom vi opp frå Imsdalen og inn over…
Delar av vegen var flott!
Da vart det slutt på ‘berg-og-dal-bana’, og vi fekk lenger rette strekningar.
